پس از استیضاح فرجی دانا، حسن روحانی بازی خوبی را با مجلس آغاز کرد. نجفی ای را به عنوان سرپرست وزارت‌خانه انتخاب کرد که پیشتر موفق به کسب رای اعتماد از مجلس نشده بود (اولین دهن‌کجی به مجلس). کسانی را به عنوان گزینه پیشنهادی معرفی می کند که در همان خط فرجی دانا هستند و احتمال کمی برای گذر از سد مجلس دارند (دومین دهن‌کجی). با این وضع روحانی رسما مجلس را آچمز کرده به این معنا که چه به گزینه های پیشنهادی رای بدهد و چه ندهد وزارت علوم بر همان سیاق پیشین اداره خواهد شد و این به معنای مفتضح کردن استیضاح است.

این رای های عدم اعتماد مجلس در حقیقت لطمه ای به دولت نمی زنند و برعکس به ضرر خودشان است. تا زمانی که وزیر جدید انتخاب نشود نجفی سرپرست وزارت‌خانه خواهد ماند و خط و مشی ای را ادامه خواهد داد که مطلقا برخلاف نظر مجلس است. از طرف دیگر این مجلس و نمایندگانش خود را در نظر مردم بدنام تر می کنند و با فرض اینکه روحانی و تیمش برای انتخابات بعدی مجلس برنامه داشته باشند چه چیزی بهتر از این؟