گفت زمانى به جنگ مى روم كه پدرم از جنگ برگردد. جنگ سال هاست كه تمام شده پدرش اما هنوز بر نگشته...
Monday, November 24, 2014
Wednesday, November 19, 2014
پس از استیضاح فرجی دانا، حسن روحانی بازی خوبی را با مجلس آغاز کرد. نجفی ای را به عنوان سرپرست وزارتخانه انتخاب کرد که پیشتر موفق به کسب رای اعتماد از مجلس نشده بود (اولین دهنکجی به مجلس). کسانی را به عنوان گزینه پیشنهادی معرفی می کند که در همان خط فرجی دانا هستند و احتمال کمی برای گذر از سد مجلس دارند (دومین دهنکجی). با این وضع روحانی رسما مجلس را آچمز کرده به این معنا که چه به گزینه های پیشنهادی رای بدهد و چه ندهد وزارت علوم بر همان سیاق پیشین اداره خواهد شد و این به معنای مفتضح کردن استیضاح است.
این رای های عدم اعتماد مجلس در حقیقت لطمه ای به دولت نمی زنند و برعکس به ضرر خودشان است. تا زمانی که وزیر جدید انتخاب نشود نجفی سرپرست وزارتخانه خواهد ماند و خط و مشی ای را ادامه خواهد داد که مطلقا برخلاف نظر مجلس است. از طرف دیگر این مجلس و نمایندگانش خود را در نظر مردم بدنام تر می کنند و با فرض اینکه روحانی و تیمش برای انتخابات بعدی مجلس برنامه داشته باشند چه چیزی بهتر از این؟
Tuesday, November 18, 2014
استفان والت مقاله ای نوشته در فران پالیسی با عنوان «پنج درس بیست سال گذشته» که به نوعی بازخوانی انتقادی سیاست خارجی آمریکا در دوران پس از فروپاشی شوروی است. والت استاد دانشگاه هاروارد است و در حال حاضر یکی از مطرح ترین نظریه پردازان و تحلیلگران روابط بین الملل است. او در این مقاله روی پنج مسله اساسی انگشت می گذارد و به نوعی نشان می دهد که پیشبینی (خوشبینی) نظریهپردازان لیبرال (لیبرال در چارچوب تحلیلی روابط بین الملل) درباره دوران پساشوروی درست از کار در نیامد.
۱. جدال میان ابرقدرت ها کماکان برقرار است. آمریکا اگرچه قدرت برتر جهان است اما ابرقدرت بلامنازع نیست. چین و روسیه هم وجود دارند که به عنوان ابرقدرت استراتژی خود را دارند.
۲. علیرغم خوشینی اولیه پس از پایان جنگ سرد که فرآیند جهانی شدن جوامع مختلف را به سمت شکل یکسانی از نهادگرایی و ارزش های مشترک شکل خواهد داد اما هویت های بومی کماکان اهمیت سابق خود را دارند (اگر نه بیشتر) و قسمت عمده ای از سیاست بین الملل، بومی/منطقه ای است و نه جهانی.
۳. سیاست تغییر رژیم آنچه که دولت های سرکش Rogue خوانده می شود نه تنها مشکل را حل نکرد بلکه وضعیت را پیچیده تر هم کرد. والت می گوید که تنها چیز بدتر از یک دولت بد عدم وجود دولت است.
۴. سیاست صفر و صدی آمریکا در مقابل مخالفان-دشمنان اش اشتباه بود. والت ایران را مثال می زند که سیاست صفر و صدی آمریکا (دولت بوش) منجر به این شد که ایران از صفر سانتریفیوژ در سال ۲۰۰۰ به یازده سانتریفیوژ فعال در حال حاضر برسد.
۵. غرور. والت می گوید غرور رهبران آمریکا در دوران پس از جنگ سرد بسیار به آنها ضربه زد. آنها گمان می کردند که به عنوان فاتحان جنگ سرد قادر به انجام هر کاری اند اما این بیست سال نشان داد که در اشتباه بوده اند. رهبران آمریکا باید از این به بعد نگاه واقعبینانه به مسائل داشته، مشکلات را در نظر گرفته و همیشه یک پلان ب داشته باشند.
متن اصلی مقاله را در فارن پالیسی بخوانید+
Monday, November 17, 2014
-محوطهی آتشسوزی. روز. خارجی-
دود و غبار و فریاد و هیاهو. یکی دو خانه در آتش است و از درها و پنجره های آنها دود بیرون می زند. جمعینی دوان دوان و ترسیده و بعضی خندان و هیجانزده به تماشا آمده است. از خانه زنانی سربرهنه و بعضی پابرهنه سرفهکنان و بعضی سیاهشده از خفگی جیغکشان بیرون می دوند و هنوز نرسیده، جلوی خانه در حلقه ای از مردان خشمگین می افتند که با کمربند و چوب و پنجهبکس آنها را می زنند. زنان وحشتزده در حلقهی مهاجمین با حرکاتی حیوانی و فریادهای درد به دنبال راه فرار می گردند.
گیس یکی از آنها را جوان غیرتی کشیده است و قیچی می کند. دیگری زیر دست و پا افتاده و در حال تحمل ضربه ها سرفهکنان می کوشد خود را از لای چوبها و لگد ها در ببرد. یکی دیگر با ضربه ای به بیرون پرتاب شده با چهرهی خون آلود عربده می کشد: «چی شده مشتری های دیروز حالا شدن پا منبری؟»
-آینههای روبرو، بهرام بیضایی-
Subscribe to:
Posts (Atom)