بارها و بارها شنیده ایم و گفته ایم که یکی از مشکلات ما ایرانی ها نداشتن حافظه تاریخی است. جایی اما نقل قولی دیدم از یک دیپلمات آمریکایی در مذمت حافظه تاریخی بدین مضمون:« هیچ چیز به اندازه تاریخ کسی را نابود نمی کند. ملت هایی که مصر به حمل بار سنگین تاریخ اند خود را فلج می کنند. یکی از رازهای موفقیت ما آمریکایی ها حافظه کوتاهمان است. ما فراموش می کنیم و به پیش می رویم.»
بعد از این خواندن این اظهار نظر به این فکر کردم که برخلاف باور رایج، ما ایرانی ها اتفاقا حافظه تاریخی خوبی داریم فقط اشکالمان این است که این حافظه نوعی رنج است، یک خاطره جمعی دردناک. نه توان این را داریم که از آن درس بگیریم و نه جرات آن که از شرش رها شویم. فقط تاریخ را مرور می کنیم، حسرت می خوریم و به خود و پیشینیان مان لعنت می فرستیم...
